XIX-wieczna nędza galicyjska w liczbach. To dlatego nazywano ją “Golicją i Głodomerią”

Średnia długość życia wynosząca 27 lat. 81% analfabetów. I zarobki nawet o 85% niższe, niż w innych krajach. Galicję nieprzypadkowo nazywano „Golicją i Głodomerią”. To było jedno z najgorszych miejsc do życia w Europie.

Nędza Galicji w cyfrach. W 1888 roku we Lwowie ukazało się drugie wydanie książki Stanisława Szczepanowskiego pod takim właśnie tytułem. Autor przytaczał szereg danych pokazujących, jak na dłoni zatrważającą skalę zacofania ówczesnej Galicji. Poniżej najważniejsze i najbardziej zatrważające z faktów.

Obszar, liczba mieszkańców i gęstość zaludnienia Galicji
Królestwo Galicji i Lodomerii, jak oficjalnie nazwano ziemie zaboru austriackiego, zajmowało obszar 78,5 tysiąca kilometrów kwadratowych.

W drugiej połowie lat 80. XIX wieku zamieszkiwało je 6,4 miliona mieszkańców. W efekcie na jeden kilometr kwadratowy przypadało 80 ludzi.